«Düşünüyorum öyleyse varım!» (Descartes) «Aynı nehirde iki defa yıkanılmaz!» (Herakleitos)
"Bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir". (Sokrates) «Gölge etme, başka ihsan istemem» (Diyojen)
Ne çok kullanıyoruz değil mi bu sözleri günlük hayatımızda? İlk filozoflardan bize kalan büyük bir miras var. Üstelik ilk düşünürlerin yetiştiği bir ülkede yaşıyoruz. Felsefenin kurucusu Thales, M.Ö. 6. yüzyılda Batı Anadolu’nun Miletos kentinde kurduğu Milet Okulu’nda felsefenin ilk adımlarını atmıştı. Onun öğrencileri ve ardın gelenler düşünmeye ve sorgulamaya devam etti. Platon Akademi’yi kurdu; Aristo ise Lise’yi.
Thales ve öğrencileri çevrelerinde olup bitenleri, doğa olaylarını kavramak ve içinde yaşadıkları toplumda sorulan sorulara cevaplar bulmak için mitolojik açıklamalara değil, deneysel ve gözlemsel yani bilimsel kavramlara yöneldiler. Böylelikle kendilerinden sonra gelen Sokrates, Platon ve Aristotales gibi felsefecilere öncülük ettiler. İlk filozoflardan günümüze kimler geldi kimler geçti: İskenderiyeli Hypatia, Çin bilgesi Konfüçyüs, İbn-i Sina, Aquinas, Bacon, Spinoza, Locke, Hume, Rousseau, Kant, Hegel, Mill, Kierkegaard, Bakunin, Marx, Nietzsche, Russel, Wittgenstein, Heidegger, Sartre, Camus, Barthes, Foucault, Derrida…
«Benim hayat felsefem…» diye başladığında söze, sen hangi filozoftan bahsedersin? Yoksa o sen misin?
Düşünmek, var olmak, adalet, ahlâklı olmak ne demektir?
